Με την θέσπιση της Ιδιωτικής Ασφάλειας, ενώ έχουμε τα πρώτα ασφαλιστικά συμβόλαια σε κίνδυνους που καλύπτουν θαλάσσιες μεταφορές εμπορευμάτων και πλοίων, η πορεία της εξέλιξης της ασφαλιστικής πρωτοβουλίας δεν αφήνει απ’ έξω και την χερσαία ασφάλιση με πρώτο κλάδο την ασφάλιση της πυρκαγιάς, η οποία αναπτύχθηκε κυρίως με τη βιομηχανική επανάσταση στη Δυτική Ευρώπη, τη Βόρεια Αμερική και την Ιαπωνία, την Μεγάλη Βρετανία, ενώ παράλληλα στην τελευταία αναπτύσσεται ο κλάδος της ασφάλισης Ζωής.
Στην συνέχεια θεσπίζεται η ασφάλιση Αστικής Ευθύνης με σκοπό να καλύψει ο εργοδότης τα εργατικά ατυχήματα.
Ακολουθεί η ανάπτυξη των ασφαλειών στους κλάδους του Αυτοκινήτου και Ατυχημάτων, καθώς επίσης την εμφάνιση τους κάνουν οι ασφαλίσεις των Ομαδικών και Προσωπικών ατυχημάτων.
Στην Ελλάδα θεσμοθετείται η Ιδιωτική Ασφάλιση μετά τον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο, ενώ έχει χαρακτήρα μεταπρατικό με τις περισσότερες ασφαλιστικές επιχειρήσεις να είναι αλλοδαπές και να λειτουργούν εδώ μέσω ελληνικών πρακτόρων.
Την ανάγκη αυτή δημιουργεί ο δανεισμός σε μια πληγωμένη οικονομικά Ελλάδα και πληθυσμιακά, που δεν θα μπορούσαν να βοηθήσουν την ανάκαμψη της, αν δεν υπήρχε η ασφάλιση ώστε να εξασφαλισθεί η αποπληρωμή σε περιπτώσεις ζημιών, ενώ η συσσώρευση μεγάλου πληθυσμού στα μεγάλα αστικά κέντρα, με αποτέλεσμα μεγάλων περιουσιών σε μικρή γεωγραφική έκταση.
Να θυμηθούμε, ότι ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής στα φοιτητικά του χρόνια στην νομική, άσκησε το επάγγελμα του ασφαλιστή, πριν ασχοληθεί με την πολιτική του καριέρα.
Η ασφάλιση πυρός και σεισμού στην ακίνητη περιουσία σημείωσε μεγάλη άνοδο, με την ανοικοδόμηση, ενώ παράλληλα, η ασφάλιση ζωής άρχισε να αποκτά ενδιαφέρον και να αναπτύσσεται ταχύτατα μετά το 1970.
Το 1970 ψηφίζεται σύγχρονος ασφαλιστικός νόμος στην Ελλάδα και αργότερα, με την ένταξη της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση εκσυγχρονίσθηκε με τους ασφαλιστικούς νόμους των υπολοίπων μελών χωρών της Ευρώπης.
Η ταχεία ανάπτυξη της οικονομίας δημιούργησε νέα δεδομένα και ανάγκες, με αποτέλεσμα την αύξηση των διαφόρων οχημάτων και αυτοκίνητων στους δρόμους των ελληνικών δρόμων σε πρωτεύουσα και αστικές πόλεις, όσο και στην επαρχεία, που είχε ως συνέπεια να πολλαπλασιασθούν τα τροχαία ατυχήματα.
Το 1978 νομοθετείται στην χώρα μας, η υποχρεωτική ασφάλιση των οχημάτων πάσης φύσεων που κυκλοφορούν στους δρόμους, για Αστική Ευθύνη και Υλικές Ζημιές προς τρίτους, δίνοντας μεγάλη οικονομική ανακούφιση στους παθόντες.
Δεν θα πρέπει να παραλείψουμε και τις δύσκολες – δυσάρεστες στιγμές των ασφαλιστικών εταιρειών που πλήγωσαν την ασφαλιστική συνείδηση της κοινωνίας – ενώ δεν υπήρξαν συνεπείς απέναντι στους ασφαλισμένους τους και στους ελληνικούς νόμους που διέπονται οι ασφαλιστικές εταιρείες.
Αυτό συνέβη σε περιορισμένο αριθμό ελληνικών εταιρειών που λειτούργησαν αντίστροφα από τα ευρωπαϊκά πρότυπα και κανόνες της Παγκόσμιας Ασφαλιστικής αγοράς, ενώ δε συμβαίνει Διεθνώς οι ασφαλιστικές εταιρείες να προχωρούν σε Τραπεζικούς Οργανισμούς, χωρίς να εμπλέκονται τα αποθεματικά τους, οι ασφαλιστικές εταιρείες στην Ελλάδα δημιουργούνταν από Τραπεζικούς Οργανισμούς.
Προς αποφυγή τέτοιων φαινομένων, οι προβληματικές ασφαλιστικές εταιρείες μπήκαν υπό κρατικό έλεγχο και απορροφήθηκαν – από άλλες εταιρείες αναλαμβάνοντας συμβόλαια και υποχρεώσεις των πελατών τους, κρατώντας πάντα σε υψηλό επίπεδο το αίσθημα της ασφαλιστικής συνείδησης.
Το σημερινό νομικό πλαίσιο βρίσκεται περισσότερο βελτιωμένο και ενισχυμένο από ποτέ, με ελεγκτικούς μηχανισμούς – με επιβεβλημένες υποχρεώσεις των ασφαλιστικών εταιρειών του κλάδου Ζωής, υποβάλλοντας το ύψος των αποθεματικών τους με αδιάψευστα στοιχεία, εφόσον αυτά διασταυρώνονται άμεσα, ώστε να θωρακίζονται τα χρήματα των ασφαλισμένων σε κάθε περίπτωση.
Το επικουρικό ταμείο των ασφαλιστικών εταιρειών λειτουργεί χρόνια ως ασπίδα προστασίας και έχει αποζημιώσει ασφαλισμένους, όταν οι εταιρείες τους αδυνατούσαν.
Στην ελληνική ασφαλιστική αγορά, οι ελληνικές ασφαλιστικές εταιρείες – επιχειρήσεις δύσκολα αναλαμβάνουν μόνες τους σοβαρούς κινδύνους, τους αντασφαλίζουν στο εξωτερικό, με ποσοστό που φτάνει το 99%, σε αντασφαλιστικές εταιρείες, πράγμα που θεωρούμε πως είναι απολύτως σωστό και πολλές φορές μάλιστα διασπώντας τον κίνδυνο σε περισσότερες από μια.
Άλλωστε αυτή είναι και η έννοια της ασφάλισης, διασπορά του κίνδυνου και μείωση της ζημίας σε περίπτωση που συμβεί, ώστε οι ασφαλιζόμενοι να αποζημιώνονται και οι εταιρείες να αποδεικνύονται αξιόπιστες, συνεχίζοντας την δραστηριότητά τους.
Τόσο στον ελλαδικό χώρο, οι ελληνικές ασφαλιστικές εταιρείες έχουν αποδείξει, ότι σε μεγάλες πλημμύρες, πυρκαγιές και σεισμούς έχουν ανταποκριθεί και έχουν αποζημιώσει τους δικαιούχους, με υψηλά ποσά, όσο και παγκοσμίως η ασφαλιστική αγορά έχει αντεπεξέλθει σε υπέρογκα ποσά τρομοκρατικών ενεργειών, όπως στην πτώση των δίδυμων πύργων, μεγάλων πυρκαγιών και φυσικών φαινομένων σε Ευρώπη, Αμερική και Κίνα, σε αεροπορικά δυστυχήματα και άλλα δεινά που έχουν συμβεί, γεγονός που αποδεικνύει ότι η σύγχρονη οργάνωσή τους είναι επαρκής και μπορεί να αντέξει μεγάλης οικονομικής έκτασης ζημιές !
Σήμερα η ιδιωτική ασφάλιση στην Ελλάδα καλύπτει κάθε κίνδυνο, με εξαίρεση τους πολεμικούς κινδύνους και την αστική ευθύνη λόγω ζημιών από πυρηνική ενέργεια που τις καλύπτει σε πολύ περιορισμένη έκταση, ενώ αναπτύσσονται συνεχώς οι παροχές του κλάδου Ζωής σε νοσοκομειακό επίπεδο, πάντα σε συσχετισμό με την δημόσια υγεία, όχι προς αντικατάσταση αυτής, αλλά ενισχύοντας αυτή σε παροχές, ανάλογα με την επιθυμία και τις ανάγκες του κάθε ασφαλισμένου και των δυνατοτήτων του, καθώς επίσης αναπτύσσεται και η ασφάλιση κατά των επιχειρηματικών κινδύνων, ένας κλάδος που έχει να δώσει ακόμα πολύ περισσότερα από την στιγμή που βρίσκεται ακόμα στα πρώτα του βήματα.
Γράφει ο Αντώνης Λουκόπουλος
